Locatie: / - Datering:voor 1450 - Opdracht: /

/

Lebuinus (Lebuwijn, Liafwin) was afkomstig uit Engeland. Hij predikte in het IJselgebied en onder de Saksen. Kort vóór 775 (773?) is hij te Deventer gestorven.

Leven van Sint Lebuinus.

Brussel/Bruxelles, Koninklijke Bibliotheek/Bibliothèque Royale, 19408-19409 (cat. 3389) (Link)
Den Haag, Koninklijke Bibliotheek, 133 B 17 (Link)
Den Haag, Koninklijke Bibliotheek, 73 D 9 (Link)
Den Haag, Koninklijke Bibliotheek, 73 E 19 (Link)

VAN VLOTEN (J.), Verzameling van Nederlandsche prozastukken van 1229-1476 naar tijdsorde gerangschikt (Leiden, Amsterdam 1851) 239-242

Bibliotheca Neerlandica Manuscripta
CARASSO-KOK (M.), Repertorium van verhalende historische bronnen uit de middeleeuwen. Heiligenlevens, annalen, kronieken en andere in Nederland geschreven verhalende bronnen (Bibliografische reeks van het Nederlands Historisch Genootschap) ('s-Gravenhage, 1981) no 51
OTTEN (D.), Lebuïnus, een gedreven missionaris (Hilversum 2006)
OTTEN (D.), Terug naar de ware Lebuïnus. Hoe de evangelisator van Saksenland vanaf de IXe eeuw werd beschreven, vereerd en miskend (Deventer kopstukken II, (Deventer, 2010)
PADBERG (L.E.), Lebuin', LTK 6 (Freiburg e.a. 1997) 733
PLOEG (K.), 'Maintaining identity: the fifteenth-century renovation of St Lebuinus in Deventer', in: S. Cardelli, et al. (eds.), Art and Identity: Visual Culture, Politics and Religion in the Middle Ages and the Renaissance (Newcastle, 2012) 149-166
STOOKER (K.), VERBEIJ (T.), Collecties op orde. Middelnederlandse handschriften uit kloosters en semi-religieuze gemeenschappen in de Nederlanden. 2 dln (Leuven, 1997) nrs 90, 114
TOORIANS (L.), 'Communiceren met een heiligenleven: Lebuïnus en de lezer', Madoc, 26 (2012) 241-250
VAN DER LINDEN (S.), De Heiligen (Antwerpen, 1999) 515
VAN TONGEREN (L.) in: P.J. MARGRY, C. CASPERS eds., Bedevaartplaatsen in Nederland 1 (Amsterdam, Hilversum 1997) 285-290
WILLIAMS-KRAPP (W.), Die deutschen und niederländischen Legendare des Mittelalters. Studien zu ihrer Überlieferungs-, Text- und Wirkungsgeschichte (Tübingen, 1986) 432