Locatie:Zuidelijke Nederlanden(?) - Datering:c.1450 - Opdracht: /

/

Servatius was in de 4e eeuw bisschop van Tongeren. Zijn aanwezigheid op twee concilies, dat van Sardica (342, 343 of 344) en dat van Rimini (359), wordt vermeld. Gregorius van Tours spreekt over een bisschop van Tongeren ten tijde van de invallen der Hunnen, wiens naam in de bewaard gebleven handschriften Aravatius luidt. Waarschijnlijk is hiermee Servaas bedoeld; zijn beide oudste biografen althans ontlenen hun kennis uitsluitend aan dit verhaal van Gregorius van Tours (S032, S034). Servaas is in Maastricht gestorven en geniet daar verering).

Legende van St. Servaas.

Brussel/Bruxelles, Koninklijke Bibliotheek/Bibliothèque Royale, 388 (Link)
Den Haag, Koninklijke Bibliotheek, 71 H 6 (Link)

CARASSO-KOK (M.), Repertorium van verhalende historische bronnen uit de middeleeuwen. Heiligenlevens, annalen, kronieken en andere in Nederland geschreven verhalende bronnen (Bibliografische reeks van het Nederlands Historisch Genootschap) ('s-Gravenhage, 1981) no 83
DESCHAMPS (J.), 'Middelnederlandse prozalegenden van de H. Servatius' in: J. NOTERMANS, Commentaren op Heinric van Veldeken's Sint-Servaaslegende IV (a) (Maastricht 1977) 190-193
JONGEN (L.), 'Sint Servaas tussen feit en fictie: Hendrik van Veldeke en de hagiografische traditie', in: Literatuur, 11 (1994) 290-296
KOLDEWEIJ (M.), Der gude Sente Servas (Assen/Maastricht, 1985) 48 nr. 26
REINDERS-BAUMANN (A.), 'Servatius', LTK 9 (Freiburg e.a. 2000) 492
STOOKER (K.), VERBEIJ (T.), Collecties op orde. Middelnederlandse handschriften uit kloosters en semi-religieuze gemeenschappen in de Nederlanden. 2 dln (Leuven, 1997) nrs 678, 993
THIERS (O.), VIS (J.), in: P.J. Margry, C. Caspers, eds. Bedevaartplaatsen in Nederland 3 (Amsterdam, Hilversum 2000) 453-491
WILLIAMS-KRAPP (W.), Die deutschen und niederländischen Legendare des Mittelalters. Studien zu ihrer Überlieferungs-, Text- und Wirkungsgeschichte (Tübingen, 1986) 458