Locatie:Wellicht Vaucelles (alleszins in een Picardische cisterciënzer abdij) - Datering:Kort voor 1250 (opgenomen in de eerste 'Passionaire français') (BHL 2853 ) (Perrot, 1992: 20, 180-189) - Opdracht: /

/

/

Levensbeschrijving van de heilige Felicitas en haar zeven zonen (+165). Felicitas was een vrome adellijke dame uit Rome die zich inzette ter verdediging van het Christelijke geloof. Volgens de legende had zij zeven zonen: Alexander, Felix, Junuaris, Martialis, Phillipus, Silvanus en Vitalis. Samen met hen werd zij veroordeeld door de Romeinse perfect Publius en onderging ze tal van martelingen om af te zien van haar geloof. Toen duidelijk bleek dat Felicitas, noch haar zoons, te overtuigen vielen, werd de moeder gestraft door haar te laten toekijken bij de afslachting van haar kroost, die beurtelings werden vermoord. Na iedere moord werd haar gevraagd of ze haar geloof alsnog wilde verloochenen. Niettemin bleef Felicitas volharden en vond zij zelf, net zoals haar zeven zoons, een geweldadige dood.

MEYER (P.), Légendes hagiographiques en français, in: Histoire littéraire de la France, XXXIII (1906) 402 (fragment)

Bibliotheca Hagiographica Latina 2853
HUNINK (V.)(transl.) en (T.) BASTIAENSEN (intr.), Eeuwig geluk. De passie van de vroeg-christelijke martelaressen Perpetua en Felicitas en drie preken van Augustinus (Zoetermeer, 2004)
MEYER (P.), Légendes hagiographiques en français, in: Histoire littéraire de la France, XXXIII (1906) 393-458
PERROT (J.P.), Le Passionnaire français au Moyen Age (Genève, 1992)
RONSSE (E.), 'Rhetoric of martyrs: listening to saints Perpetua and Felicitas', Journal of Early Christian Studies 14 (2006) 283-327
VAN DER LINDEN (S.), De Heiligen (Antwerpen, 1999) 292, 936